Afscheid...

Mijn reis naar Afrika loopt toch anders af dan ik verwacht had...
Vanwege privéomstandig ga ik over ongeveer 2 weken weer naar huis...
Verder wil ik op het internet hier geen woorden over wijden...

Ik hoop voor uw waardering hiervoor, dankuwel voor de tijden dat u wel op mijn blog las...

Vriendelijke groeten,
Nelleke van Dijk

Aanmelden met emailadres...

Dag mensen,

Ik heb wat nieuws verzonnen.

Er zijn al wat mensen geweest die zich afvroegen of ze zich niet konden aanmelden, en dat ze dan een bericht zouden ontvangen als ik iets nieuws op de site heb staan.

Ik zat nu te denken, als jij het nou makkelijk vind om een berichtje te krijgen als ik iets nieuws op mijn site heb gezet. Laat dan jou mailadres op één of andere manier bij mij achter.

Ik stuur u dan een standaart mailtje rond en dan hoeft u niet constant te checken of er een nieuw bericht is. Maar ontvangt u gewoon een mail en kunt u doorgaan naar mijn site...

Ik ben zeker niet altijd in staat om een bericht hier achter te laten omdat het internet beperkt is... Maar ik probeer zoveel mogelijk van me te laten horen.

Reacties zijn altijd welkom :D

Bedankt voor het volgen van mij site.

Nelleke van Dijk

ps. Check ook mijn foto's hier rechts, regelmatig vul ik ze aan.

Het lijkt of ik droom..

Eindelijk een bericht van mij...
Gister ben ik aangekomen in het mooie verre Zuid Afrika...

De vlucht naar Londen was voor mij de eerste vliegervaring, wat ontzettend gaaf was.
Op Schiphol en Londen hadden we gelijk al dikke schik, ( na het afscheid nemen dan)
Ten eerste kwamen we bij de douane, waar ze mij vroegen heb je iets in je broek zitten? Zei Jeanet heel bijdehandt ze heeft een rok aan hoor. Nou in je rok dan zeiden ze lachend. Waarop ik weer antwoordde ja wel zeker 5 bommen:) Hierom moesten ze lachen en konden we zo verder lopen.

In Londen waren we druk bezig te kijken hoe we het gingen zeggen wat wij wilde eten. Waarop een man naast ons antwoordde zeg gewoon wij willen 'patat met mayonaise'. Een Nederlander dus. Hij vroeg ons wat we gingen doen, even later hadden wij het er over dat we wilde betalen, riep die man naast ons ineens de ober hing een heel verhaal op. Zei de ober tegen ons jullie mogen gaan meiden. En de Nederlander zei: Jullie gaan mooi werk doen meiden, en jullie kunnen jullie geld beter gebruiken!!! Zo zie je maar er wordt overal voor ons gezorgd:)

Van tien voor 19.20(Londen) tot half 10(Z-A) was de volgende vlucht. Die vlucht duurde erg lang. Het dalen was ontzettend mooi! Ik ben heel erg beroerd geweest... Denk omdat ik best vermoeid was en dan af en toe de turbelencie er nog bij :)

De eerste indrukken in Afrika waren erg bijzonder. Het lijkt net of ik droom... Ik heb kennis gemaakt met de kinderen. Op dit moment zitten er 16 kinderen. Allemaal deugnieten, die heel de dag naar boven roepen Auntie Jeanet Auntie Nelleke. Maar mijn naam kunnen ze nog niet helemaal zuiver uitspreken, soms heet ik Anieka. De kinderen spreken engels en Zuid Afrikaans door elkaar heen. En ze praten echt vanuit hun eigen stam, dus soms lastig verstaanbaar, even wennen nog. Vanmiddag gaan we één uurtje meelopen, even rustig opbouwen.


Gisteravond ben ik samen met Martiene ( één van de vrijwilligsters) naar het Gordon's Bay strand geweest. Echt heerlijk om na zo drukke dag even uit te waaien. ( De wind is overigens heel erg hard hier)
Maar dat mag ook wel als het smorgens met aankomst al 32 graden is en dan is het nog maar half tien smorgens. Vandaag zou het nog warmer worden. Dan is deze wind wel erg lekker.


Zo nu heb ik alles proberen te vertellen. Mijn verhalen zijn wat rommelig, maarja in mijn hoofd is het niets beter:) Dus kan er niets anders van maken.
Het smsen naar Nederland is erg duur, vandaar dat jullie weinig reactie zullen krijgen.
Wel ontzettend bedankt voor het fijne medeleven. Doet me erg goed..


'n drukkie van Auntie Nelleke

Wat de toekomst brenge moge!!!

~Wat de toekomst mij brenge moge?~

Mij geleid des Heeren hand.

Terug kijkend op een jaar vol voorbereidingen en gebeurtenissen leef ik biddend naar maandag toe. Voor mij zo waardevol en bijzonder om te weten dat ik deze weg niet alleen hoef te gaan, maar dat Hij bij mij is. Een rust, dat ik altijd bij Hem kan komen als het moeilijk zal zijn.

South-Africa... Nog 2 dagen en dan mag ik gaan, als ik achterom kijk is het hard gegaan. 3 weken geleden nog even zorgen gehad om de gezondheid van de Jeanet. Omdat de TBC inenting gevolgen wat langer duurde dan gepland waren, kreeg zij voor de zekerheid nog een extra controle in het ziekenhuis of haar longen gezond waren. Wij waren dankbaar te horen, dat ze helemaal gezond was en dat we door mochten gaan op de weg naar Afrika.

Vanavond ga ik afscheid nemen van ons gezin! Jammer genoeg kan mijn lieve zus Corine ( en mijn zwager natuurlijk) plotseling wegens gezondheidredenen niet er bij zijn:( Dus daar heb ik al eerder afscheid van genomen... Gelukkig heb ik vorig weekend een heel gezellig weekend gehad met hen.

Als laatste wil ik jullie nog hartelijk bedanken voor al het medeleven. D.m.v. gebed, mooie kaarten en sponsoring. Ik ben jullie dankbaar, het doet me goed dat zoveel mensen met me meeleven.

Maandag 31 januari 16.40 stijg ik op de lucht in.

Dinsdag 1 februari 09.00 hoop ik aan te komen in Cape Town.

Nog een leuk weetje en daar sluit ik mijn laatste berichtje hier in Nederland mee af.

Niet alleen ik ben erg met Afrika bezig, ook de mensen om me heen. Onder anderen mijn lieve bijdehandte tantezeggertjes.

Van de week zaten mijn neefje van 3 en 6 met elkaar aan spelen. En zaten zij gezellig te kletsen, mijn zus ving het gesprek op en hoorde de 6 jarige tegen de 3 jarige zeggen. Zeg. ga je ook mee naar Cape Town? Nee joh zegt de 3 jarige ik ga naar Kaapstad :)

Ready to go!!!

Vandaag eindelijk een keer niet voor niets naar den Haag geweest. Na heel veel keer de Ambassade lastig gevallen te hebben met het dagelijkse telefoontje of mijn visum al klaar was, wisten ze niet hoe snel ze hem klaar moesten hebben.

Hieronder het resultaat... Kostte dat nou zoveel tijd?

Eveneens heb ik gister ook mijn laatste prikje binnen gehaald.

Zoals u ziet READY TO GO!!!!

Nog 25 days...

Ja mensen het komt steeds dichterbij, mijn visum is eindelijk in aanvraag die kan ik hopelijk als het allemaal meezit over ongeveer 2 weekjes ophalen.

Nog 1 prikje en dan kan ik gaan!!!

Dan krijg ik de vragen naar me toe, ben je al zenuwachtig? Vind je het spannend? Mijn antwoord is daarop nee; eigenlijk zie ik er niet tegenop, maar zie ik er juist erg naar uit!!!

En natuurlijk heb ik wel het gezonde stukje spanning, gewoon benieuwd naar wat er komen gaat =) Maar ik laat alles over me heen komen.

Paar weken terug hebben mijn ouders een stukje voorin mijn Bijbel geschreven, waaronder psalm 121. Heel toepasselijk daarom zet ik hem hieronder even neer.

1. Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal.

2. Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.

3. Hij zal uw voet niet laten wankelen, uw Bewaarder zal niet sluimeren.

4. Zie, de Bewaarder van Israël zal niet sluimeren of slapen.

5. De HEERE is uw Bewaarder, De HEERE is uw schaduw aan uw rechterhand.

6. De zon zal u overdag niet steken, de maan niet in de nacht.

7. De HEERE zal u bewaren voor alle kwaad, uw ziel zal HIJ bewaren.

8 De HEERE zal uw uitgaan en uw ingaan bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid.

Jy kan ten volle vertrou op die Een wat sy lewe vir jou gegee het.

~Jy kan ten volle vertrou op die Een wat sy lewe vir jou gegee het~

Nog 40 dagen!...

Het schiet al aardig op. Nog maar 3 lesweken naar school. Dit zijn ook echt mijn allerlaatste lesweken want daarna heb ik alleen nog maar stage. Het is heerlijk om alles af te ronden maar ook heel druk...

Naast school ben ik nog druk met alle mensen die nog afspraken met Nelleke willen...:)

En ja niet alle voorbereidingen zitten mee :(
De afgelopen weken ben ik heel druk bezig geweest om al mijn formulieren voor de ambassade in orde te krijgen. O.a. moest ik een medische keuring, bloedonderzoek en thoraxfoto, gelukkig ben ik helemaal gezond verklaard.

Afgelopen maandag 19 december was het ons doel om naar de ambassade te gaan om lekker alles op tijd in te leveren! Echter kwam ik niet verder dan Utrecht door de weeromstandigheden, ik hield contact met Jeanet die niet verder dan Apeldoorn kwam. Zo zijn we maar weer terug naar huis gegaan.

Vandaag 21 december hebben we een nieuwe poging gewaagd we zijn er wel gekomen maar niet met succes! Dachten wij dat we alles netjes op orde hadden, tjah dat viel wel even tegen!
Jeanet en ik stonden beide achter een ander loket, het gekste was nog dat ze bij Jeanet commentaar gaven op dingetjes die ze mij niet zeiden, en andersom hetzelfde.
Het gaat dus een beetje langs elkaar heen.

Bij mij kwamen ze ermee dat een formulier die ik netjes met zwarte blokletters (zoals het behoord) ingevuld had, opnieuw in moest vullen. Waarom? - Ik had één keer perongeluk mijn geboortegemeente ingevuld waar het geboorteland moest zijn. Dit had ik heel netjes gecorrigeerd. -En ik had bij meisjesnaam 'van Dijk' ingevuld. Waarop die meneer zei: ,, ik neem aan dat je niet getrouwd ben, laat dat vakje dan ook gewoon leeg." oké duidelijk maar moet ik daarvoor een compleet ander formulier invullen? Sorry, mijn engels is niet altijd optimaal:)

We moesten een engelstalige brief waar in staat dat het onbetaald werk was wat we gaan doen, met handtekening eronder. Dit hadden we netjes vanuit Zuid-Afrika gekregen. Bij Jeanet gaven ze het commentaar dat ze er zelf ook één moest schrijven en ondertekenen. Tegen mij zeiden ze daar niets over. Toch ga ik die voor de zekerheid schrijven.

We moesten aantonen dat we minimaal een groot bedrag op onze rekening hadden. Jeanet en ik kregen het niet voor elkaar om een uitdraai van de afschriften te maken van onze spaarrekening. En aangezien wij altijd netjes alles van onze lopende rekening naar de spaarrekening storten, was dit nu wel een probleem. Jeanet had gewoon haar lopende rekening uitgeprint en ik ben een officieele engelstalige brief bij de bank wezen halen met een verklaring wat er op mijn rekening staat, netjes op rabobankpapier met een stempel en handtekening. Van Jeanet keurde ze gelijk al af, van mij twijfelde ze of de staat het goed zou keuren. Dus tjah, dat betekent dat we weer beide langs de bank moesten voor een andere oplossing.

Zo zijn wij vanmorgen teleurgesteld naar huis gegaan en heb met de bank alles in orde gemaakt, ze wilde voor een keer een uitdraai van mijn spaarrekening maken!
Ik had vandaag vrij gekregen van mijn werk, de rest van de week moet ik ook werken dus moet ik maandag maar weer teruggaan naar den Haag. Eigenlijk begint dan de kerstconferentie dus die mis ik de eerste dag voor een groot gedeelte:( Dat wordt 6 uur in de trein zitten!

Een paar weken geleden kreeg ik een kaartje vanuit Zuid-Afrika met de volgende woorden.

~Jy kan ten volle vertrou op die Een wat sy lewe vir jou gegee het.~

Naast alle drukte en het tegenvallertje van vandaag wil ik me aan deze woorden blijven vasthouden in heel mijn voorbereidingstijd.
Op Hem mag ik in alles vertrouwen, hier in Nederland! Maar ook daar 9500 km verderop.

Voor de mensen die nieuwsgierig waren hoe het er bij de Zuid Afrikaanse ambassade uitziet?

Hieronder een foto