~Wat de toekomst mij brenge moge?~
Mij geleid des Heeren hand.
Terug kijkend op een jaar vol voorbereidingen en gebeurtenissen leef ik biddend naar maandag toe. Voor mij zo waardevol en bijzonder om te weten dat ik deze weg niet alleen hoef te gaan, maar dat Hij bij mij is. Een rust, dat ik altijd bij Hem kan komen als het moeilijk zal zijn.
South-Africa... Nog 2 dagen en dan mag ik gaan, als ik achterom kijk is het hard gegaan. 3 weken geleden nog even zorgen gehad om de gezondheid van de Jeanet. Omdat de TBC inenting gevolgen wat langer duurde dan gepland waren, kreeg zij voor de zekerheid nog een extra controle in het ziekenhuis of haar longen gezond waren. Wij waren dankbaar te horen, dat ze helemaal gezond was en dat we door mochten gaan op de weg naar Afrika.
Vanavond ga ik afscheid nemen van ons gezin! Jammer genoeg kan mijn lieve zus Corine ( en mijn zwager natuurlijk) plotseling wegens gezondheidredenen niet er bij zijn:( Dus daar heb ik al eerder afscheid van genomen... Gelukkig heb ik vorig weekend een heel gezellig weekend gehad met hen.Als laatste wil ik jullie nog hartelijk bedanken voor al het medeleven. D.m.v. gebed, mooie kaarten en sponsoring. Ik ben jullie dankbaar, het doet me goed dat zoveel mensen met me meeleven.
Maandag 31 januari 16.40 stijg ik op de lucht in.
Dinsdag 1 februari 09.00 hoop ik aan te komen in Cape Town.
Nog een leuk weetje en daar sluit ik mijn laatste berichtje hier in Nederland mee af.
Niet alleen ik ben erg met Afrika bezig, ook de mensen om me heen. Onder anderen mijn lieve bijdehandte tantezeggertjes.
Van de week zaten mijn neefje van 3 en 6 met elkaar aan spelen. En zaten zij gezellig te kletsen, mijn zus ving het gesprek op en hoorde de 6 jarige tegen de 3 jarige zeggen. Zeg. ga je ook mee naar Cape Town? Nee joh zegt de 3 jarige ik ga naar Kaapstad :)